ln.nemmeefaceifosolifobfsctd@ofni || Loods 13, Minister Kanstraat 16, 7811GP Emmen

Terplekkepoeem en geschreven en uitgesproken, tijdens en na afloop van
de lezing over Friedrich Nietzsche: “Blijf de aarde trouw” door
huisfilosoof Ruben Endendijk in het Filosofiecafé Emmen, Loods 13, Rensenpark,
27 september 2023:  

Het ontstaat

het staat op

wat binnen is

is buiten ook

hoe kan het ook anders

puttend uit paradox

en eenheid ineen

springend naar daar

en weerom

het ontstaat

het staat op

hakken en takken

springend naar overal

om daar naar hier te brengen

zijn leven binnen

en er weer uit

varend op een onderstroom

geboren worden

onder een waas des Heeren

opgroeien

omgeven door verlies

omgeven door muren

dan een snor

waaronder

en waardoor

studeren

los van strakke lijnen

talend naar inzicht

levend wat spreken wil

reizend in wat spreken wil

een brandend hoofd

een denderend leven-gebeuren

dat ontstaat

het staat op

de zinnen ontteugeld

de waan der zinnen overrompelend

de helderheid verdonkeremaand

de ecologie bleef in leven

bleef het leven

door alles heen

in alles

alles is van waarde

in een wereld

vol vakjes en vlakjes

daarin losbreken

daaruit losbreken

het idee laten gloreren

het zijn laten zijn

naar voren brengen

vrolijk worden van dwaalwegen

>the show must go on<

pen op papier

laten spreken van:

een kloppend hart   een bonzend hoofd

zie de zintuigen met wil en dank

die de zege laten vieren

in het hier vol zijn   allerwegen

vol gebaren die wijdsheid tonen

wijdsheid die leven is

die zich toont

die zich kroont

die starheid hoont

die goed en kwaad samen ademen laat

in perspectief geplaatst met open ogen

nietus en wellus   nou   vertel us

het is niets dat vruchten van alles plukt

het niets dat zich

losrukt

opdrukt

het niets dat de horizon herplaatst;

einde is een nieuw begin, weetjewel?!

leven   welzijn   niets zijn   mens zijn

je mens-zijn zijn

laten schijnen

tot dat zichzelf laat verdwijnen

in donker en licht

ineen

als een

de zin zien en laten zingen op aarde

omarmen van wat vol-ledig is

ja en amen

amor fati vol gratie

een jubel die de herhaling is

ontelbaar   aanzichtbaar   nooit voor zessen klaar  

leef het maar

doe niet na

leefbaar   vierbaar

neem het maar

doe niet voor

overheers of beheers niet

overvloed is daar

vergaar maar

wat leven is en dat het zich toont

het ontstaat

het staat op

je gaat mee

je lost op en komt tot bestaan

ontkennen heeft geen zin

geen zinnen   geen levenswil

medelijden draagt geen zin

omdat het het lijden verdubbelt

sterk het leven   laat het los   laat het gaan

de misverstanden komen tot staan en vergaan

ruim veld om te leven   dat weer te geven

dat kracht te weten   kracht in en als zichzelf

dan weer ontstegen aan dat

laten landen in lijf en leden

en dan dat, ja, dat, laten bestaan

zoals het is in alles en niets

en weer los   los om weer te keren

tot de hamer van betekenis roept dat het niets is

dat waarden slechts rondwaren als spoken zonder betekenis

omdat het is wat het is

en ook dat niet

zelfs dat niet

het is niets

ach, in ieder geval iets

vooruit dan maar:

nog maar een keer

reanimeer

animeer

dan niets meer

het ontstaat

het staat op

op aarde

als lichaam

met een tijdelijke naam in een zee van tijd

organisch   welhaast manisch

door alles:

Blijf De Aarde Trouw

 

 

© Egbert Hovenkamp II